Gaur egungo umeek gero eta denbora libre gutxiago dute eskolako lanak eta estraeskolarrak direla eta. Horretaz gain, deigarria da, daukaten denbora librea, gurasoen onarpenarekin, bideo-jokoetan ematen dutela.

Mexikoko “Benito Juarez” ikastetxean ikerketa bat egin zuten (2015) 6-12 urte bitarteko haurrekin, bideo-jokoekin ematen zuten denbora aztertzeko. Lortutako ondorioetan ikus daitekenez, lehen hezkuntzako lehen mailakoen %37ak daukaten denbora librea bideo-jokoetan ematen dute eta seigarren mailakoek aldiz, %3a baino ez. Kasu hau Estatu Espainiarrean baita ikus dezakegu, Balentziako unibertsitateak (2014) 3 eta 14 urte bitarteko seme alabak zituzten gurasoei galdetu egin zieten, haien seme alaben aisia zela eta, bai kalitatea eta bai kantitatea. Ikerketa honen bidez, ume gehienek ez zutela beraien auzokideekin jolasten antzeman zuten (%4,1ek soilik), hala ere, haien neba arrebekin jolasten zuten (%63,8ak) naiz eta adin ezberdintasun handia izan. Beraien kide eta lagunekin %27,4k baino ez zuen jolasten eta gurasoekin, aldiz, %50a baino gehiagok.

Deigarriena, umeek helduekin denbora larregi ematen dutela da. Ikerketa hauetatik at, gure ingurura begiratuz gero, umeek beti helduen inguruan daudela antzeman dezakegu. Gurasoek beldurra dute, errepideak bakarrik zeharkatzean dauden arriskuengatik edota kontrolatu ezin duten egoerengatik, besteak beste. Honela, guraso horiek dituzten beldurrak haurrei transmititzen diete, horiek haurrengan eragina izanik.

Francesco Tonuccik “Haurren hiria” liburuan esaten zuen legez, haurrei haur izaten utzi behar zaie eta horretarako, umeek umeekin jolastu behar dute hauen askatasuna bermatuz. Arazoa beldurra izanik, hiri eta herri egitura seguruagoak egiten ikasi behar dugu eta haurrei bertan bizitzen irakatsi, modu seguru batean bizi eta jolas dezaten. Horretaz gain, Tonuccik, gaur egungo indibidualtasunaren inguruan hitz egiten du. Gaur egungo gizartea, indibidualista bilakatu da eta bakoitzak bere zer eginetan murgildurik dago, giza harremanak alde batera utziz. Egun, teknologia dela medio esaten da harremantzen jarraitzen dugula, nahiz eta harreman hauen kalitatea eztabaidagarria izan. Hala ere, hau, beste gai bateko eztabaidan murgiltzea izango litzateke.

Goian aipaturiko ikerketak osorik irakurriz gero behatu ondorengo linkak:

Efe.(2012ko martxoak 15). Los niños cada vez juegan menos, solos, y utilizan la consola para entretenerse. El Mundo.

http://www.elmundo.es/elmundo/2012/03/15/espana/1331825975.html

SALUD EN TABASCO

Uso, abuso y consecuencias de los videojuegos en niños de 6 a 12años en una escuela de educación básica. Salud en tabasco. Identificación del fascículo (fechas y/o números). Tabasco Mexico: editorial*, Vol. 21, No. 1, Enero-Abril 2015, pp 12-16. ISSN 14052091

http://salud.tabasco.gob.mx/sites/all/files/sites/salud.tabasco.gob.mx/fi/completo_vol_21_num1_0.pdf#page=13